شعر بهبهونی

 

بهبهو شهر گل و نرگس و شهر هنرن

 

شهر شعرو ادب و عارف اهل سحرن

 

شاعری توش گپ و بیدن مث شوقی که هنی

 

هر کلومی که وشاش گفته وبو مثل زرن

 

ته قناعت و وفا می زن بیبونی نی

 

دوترونی ته نجابت یکی یی پخته ترن

 

شاعر:سید محمد سید

 

 

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

 

 

 

"یا یارها"

 

یه زنی ا تَنگ تِکو رَ سی دُ دُنگه

 

ا غم بی میرِهیش میدا مُرُنگَه

 

آریو برزن خوش و سی چل سوارِی...

 

قوم اسکندر وُبیدن تار و مارِی..

 

زیر پل خیر آباد ته شو مَهتووی

 

هُمارَی پا ورگِه یارم اونجه خُوی

 

ته دِریزکو اَ وَرگِ کاسِه کوزه

 

خوبندی لُوِت دم لُو یار بدوزه

 

طرف نوروز کشتهی وِلِی جو اُوی

 

یه بوسیم ا یار گرو همِ ته رُوی

 

نرگززار بهبهو باغ بهشتن

 

چه خِشن دیم یار بشه غِیرا یه زشتن

 

زیر دارِ بندری کیِن که شَسِه؟؟

 

کِیبنو ا گل چیده تازه وِرَسه

 

پِس تُلِ قُمار بوزو دِم برکِه بهزاد

 

یارمم بغل گُرو روحم وبی شاد

 

سر رو ایموم رضا بِینِی حَمومَی

 

یارمِی پا وَرزِدِه مُشوره جومَی

 

ته صحری کمال آباد نِهِنگِ ظوری

 

تُمبونِ یارم گرو دم پَرزِ خوری

 

ا خارسو زیر یه دار کناری

 

دم خولی بَفته بی یه چی تیاری

 

چشمون یارم هوی نرگس خمارن

 

لووکی سرخ و لپاش مِی دُنگ نارِن

 

سینه مرمر گردن و دس پاش بلوری

 

مثل آیِی رِن امو دیمم نه جوری

 

پومزِهُم ته ما شابو نیمِی براتن

 

جوونی شهر کُربون ناز و اَداتِن

 

شَسِه یارم دَسِ تیرَی پشت تووه

 

شو زمسو خَش خُورن آشِ یِکُوَه

 

سیت بگم دساش چِجور پاهاش چجورن

 

ا سر سینش دوتنا تُنگ بلورن!

 


 شاعر:تقی آصفی

 

 

 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

 

 

 

مکه سی خدا

تا هول ولوی مکه و سوغات اته جونم
                                  خم تا پس دروازه نمیشم یه مدونم


یه دفتر هقتاد منی روضه بخونم
                                اندفه نه چی مه که خروس سر بونم


غیرا گپ ول چی اته کشکولک مانی
                               "مکی سی خدا نی و تتم کار یها نی"

ای رته صبا کارتن قندی ته سرا تو
                              سالی دو دفعی ری تو ندیته سرجاتو


هی طوقه بخر به اته خونه ا ولاتو
                                     می مرغ بتیفکن چمدونا وچیاتو


بعد دو سه رو آه سفی الله ته توا نی
                                       "مکی سی خدا نی وتتم کار یها نی"

  مو تا خل خرج سفری جفت وجلا که
                                    سی خرج سفر ده آدمی لخت وبلا که


پیلی که سی سوغاتش اووه اونجشو لاکه
                            ری سی ا کسی مونده که ایشو سرپا که


تا مامو سر قویده و قانون ته چیا نی
                                     "مکی سی خدا نی وتتم کار یها نی"

باید لب سید ا بن وبیخ درآرن
                            تا ور نزه تی یه ایچه "یه رسم وقرارن؟"

مردمشو بدادهه که گپ ءی بشمارن
                                 اوس تیسه شو گفته که بلندا نه بکارن

میزون تروزین کسیش سنگ قضا نی
                               "مکی سی خدا نی وتتم کار یها نی"

شاعر: سید محمد سید